Roland Angenent (64) is uitvinder en ontwikkelaar van producten en diensten op het gebied van autisme. Hij is eigenaar van KrekelAutismeCoaching te Arnhem, samen met zijn partner Sandra Krekel. De NVA maakte in 2010 de documentaire ‘Een (be)werkelijke liefde’ over de relatie tussen Roland en Sandra.
‘Ik ben een maker. Maken is ook een vorm van communiceren. Al van jongs af aan maak ik dingen. Mijn ouders stimuleerden dat: voor mijn verjaardagen en sinterklaas kreeg ik gereedschap, een chemiedoos, een microscoop. Als kind maakte ik onder andere een torpedo die echt ontplofte, een blaaspijlenkanon en een flipperkast. Op de middelbare school kwam ik voor het eerst geestverwanten tegen die ook dingen maakten. We bouwden dingen als een oscilloscoop, een plotter en een computer. Iets maken was voor mij als kind de manier om goedkeuring en waardering van mijn ouders te krijgen.
Als volwassene heb ik in de loop van de tijd vele dingen bedacht, gemaakt en ontworpen. Ik voelde me steeds meer een uitvinder. Sinds 1994 ben ik erkend lid van de Nederlandse Orde van Uitvinders, wat inhoudt dat je daadwerkelijk iets uitgevonden hebt, in mijn geval een Plug & Play bouwsysteem voor het bouwen van huizen. In 2006 volgde de uitvinding van een GPS-beugeltje; dat was de eerste uitvinding waar ik patent op heb aangevraagd.
Prijsvraag
Op mijn 49e kreeg ik de diagnose asperger. Kort daarna won ik een prijsvraag van Rijkswaterstaat waarin slimme oplossingen werden gevraagd voor het renoveren van stalen bruggen. Ik kreeg een flink geldbedrag. Er zat overigens geen verband tussen het meedoen aan die prijsvraag en het krijgen van de diagnose. Met het prijzengeld kocht ik een pand aan de Zijpendaalseweg in Arnhem. Het gebouw was behoorlijk verwaarloosd, dus kon ik weer gaan ontwerpen en (laten) bouwen. Ik woon hier nu samen met mijn partner Sandra. Een deel van het pand gebruiken we als praktijkruimte voor ons eigen bedrijf, waarmee we begeleiding bieden aan mensen met autisme.
Identiteit
Maken vervult veel verschillende functies in mijn leven, zowel voor mezelf als in relaties met anderen. Veel, zo niet alles, heeft te maken met mijn autisme. Dingen maken is voor mij – ook als volwassene – nog steeds een belangrijke manier om bevestiging en erkenning te krijgen. Ik ontleen er mijn gevoel van identiteit aan: ik maak dus ik ben. En ook: ik maak, dus ik mag erbij horen. Ik heb het gevoel gewaardeerd te worden om wat ik maak, en niet om wie ik ben.
Grip op de wereld
Ik voel me vaak niet thuis op deze wereld. Dingen maken helpt me om een goed gevoel te krijgen. Ook geeft het me grip op de wereld. Met behulp van techniek en methoden kan ik mijn eigen wereldje beheersen, waarin ik tot rust kan komen. Mensen zijn moeilijker, die hebben geen gebruiksaanwijzing.
Maken heeft voor mij ook een belangrijke communicatieve functie. Via de dingen die ik maak, kom ik in contact met andere mensen. Het vormt een gespreksonderwerp, waarbij het gesprek functioneel kan blijven. Ik geef bijvoorbeeld uitleg of een rondleiding bij iets dat ik gebouwd heb. Als ik iemand wil laten weten dat ik om hem of haar geef, maak ik iets, dat ik cadeau geef.
Relatie
Ik heb vijftien jaar een relatie met Sandra. Toen ik haar pas kende, gaf ik haar een zelfgemaakte Tiffanylamp cadeau voor haar verjaardag. Je kunt wel iets in de winkel kopen, maar dit is veel persoonlijker. Ook daarna maakte ik regelmatig iets voor haar. Het is mijn manier om te zeggen dat ze iets voor me betekent. Nu we langer samen zijn, geef ik niet zoveel cadeautjes meer, maar bouw ik bijvoorbeeld wel het interieur van onze nieuwe woning voor haar in een stijl die ze mooi vindt. We hebben pas het naastgelegen pand ook gekocht en willen daar gaan wonen, nadat het verbouwd is. Het huidige pand blijft in gebruik als praktijkruimte.
Samen maken
In onze relatie maken we veel dingen samen, waarbij ik de techniek doe en Sandra vooral de communicatie met woorden. We zijn allebei creatief en hebben veel ideeën. Vanaf het begin hebben we allerlei projectjes gehad. Vroeger was dat bijvoorbeeld het Rijkswaterstaatproject. Op dit moment bouw ik een escaperoom rondom het thema ‘goud maken’ in Arnhem. De escaperoom is gebouwd in de stijl van 1880 en heeft veel technische onderdelen. Het is de bedoeling dat mensen met autisme de escaperoom gaan runnen. In eerste instantie als vrijwilliger of werkervaringsplaats, maar als de escaperoom voldoende winst maakt, zou er ook iemand met autisme betaald kunnen gaan werken. Door COVID-19 is de ontwikkeling vertraagd. Het is niet mogelijk om anderhalve meter afstand te houden in de room. Maar we hopen na de zomer open te gaan.’
Roland Angenent is naast uitvinder, productontwikkelaar en eigenaar van KrekelAutismeCoaching ook als initiatiefnemer betrokken bij 3D Ambacht Studio, een maatwerkopleiding in digitale productietechnieken gericht op mensen met autisme. Op dit moment bouwt hij een escaperoom waar mensen met autisme werkervaring kunnen opdoen.
Meer info:
angenent.biz/dynahome/ (Plug & Play bouwsysteem)
zyp23.nl (blog over de verbouwing van de Zijpendaalseweg)
De NVA-film Een (be)werkelijke liefde bekijken? De film is bij sommige bibliotheken te leen: bibliotheek.nl