De periode 1994-2001 kan worden beschouwd als de start van de emancipatie van de normaal tot hoogbegaafde volwassenen met autisme in Nederland en de opkomst van de georganiseerde belangenbehartiging voor en door mensen met autisme. Tot die tijd waren het de ouders en professionals die spraken namens mensen met autisme. Eind jaren (19)90 lieten mensen met autisme voor het eerst zélf van zich horen, zowel op persoonlijke titel, maar al snel ook in georganiseerd verband. In een relatief korte periode van zeven jaar vond een groot aantal ontwikkelingen plaats. De opkomst en groei van organisaties van mensen met autisme loopt parallel aan, en wordt mede mogelijk gemaakt door, het internet en digitale communicatie.